Heyhate Heyhate Ayeti

SOHBETİN ADI: MU’MİNÛN SURESİ ÂYETLER
TARİHİ:

Sevgili öğrenciler, izleyenler, dinleyenler, sevgili kardeşlerim, can dostlarım, gönül dostlarım, bir defa daha Allahû Tealâ bizleri birlikte kıldı; bir Kur’ân tefsiri yapmak üzere. Biliyorsunuz, Kur’ân tefsiri, eğer Kur’ân’ın ruhundan bahsediyorsanız; bu ancak Allah'ın öğretisiyle olur. Kur’ân’ın ruhu insanlar tarafından insan aklıyla bilinmez. Kur’ân’ın ruhu, Allah'ın anlatımına babestedir. Ancak O’nunla mümkündür.

Öyleyse bu standartlar içerisinde Allah'ın öğretisini size öğretmek üzere buradayız. Kur’ân’ın ruhunu size öğretmek üzere buradayız, lafzını değil.

Mu’minûn Suresinin âyet-i kerimesiyle inşaallah başlıyoruz.

23/MU'MİNÛN İnne fî zâlike le âyâtin ve in kunnâ le mubtelîn(mubtelîne).

Elbette bunda âyetler vardır. Ve muhakkak ki Biz, imtihan edenleriz.

“Elbette bunda âyetler vardır. Ve muhakkak ki Biz, imtihan edenleriz.”

Allahû Tealâ denemenin; imtihanın her zaman her devrede var olduğunu, mevcut olduğunu ifade ediyor. “Ve muhakkak ki Biz, imtihan edenleriz.” diyor. Hayatımızın her saniyesi, 3 boyutlu olarak filme alınıyor. Her saniye her yaptığımızdan derecat kazanıyoruz veya derecat kaybediyoruz. Her olay bir imtihandır ya derecat kazandırır, ya kaybettirir. Her olayın sonunda bir not alırız otomatik olarak. Hayatımızın her saniyesi notlara bağımlı. Devamlı olarak notlar alınıyor. Kıyâmet günü kazandığımız dereceler fazlaysa, Allah'ın cenneti bizimdir. Sonsuza kadar orada kalacağız. Kaybettiğimiz dereceler fazlaysa o zaman da kaybedenlerdeniz. Kıyâmete kadar cehennemde kalmak söz konusu.

İşte her an imtihan edildiğimizi bilmeliyiz.

âyet-i kerimede Allahû Tealâ buyuruyor ki:

Bismillâhirrahmânirrahîm.

23/MU'MİNÛN Summe enşe’nâ min ba’dihim karnen âharîn(âharîne).

Sonra da onların arkasından başka bir nesil yarattık.

“Sonra da onların arkasından başka bir nesil yarattık.”

Bundan evvelki âyetlerde geçmiş olan insanlardan sonra Allahû Tealâ, yepyeni bir nesil yarattığını söylüyor. Yeni bir nesil; Hz. Nuh’tan, Nuh kavminden sonra bir başka nesil. Allahû Tealâ her seferinde olaylar vücuda getiriyor ve bize de her devre ibretleri; onlardan alınması lâzım gelen dersleri ulaştırıyor.

Mu’minûn Suresi âyet:

Bismillâhirrahmânirrahîm.

23/MU'MİNÛN Fe erselnâ fîhim resûlen minhum eni’budûllâhe mâ lekum min ilâhin gayruhu, e fe lâ tettekûn(tettekûne).

Böylece Biz, onlara, onların içinde, onlardan resûl gönderdik, Allah’a kul olsunlar, diye. Sizin, O’ndan başka İlâhınız yoktur. Hâlâ takva sahibi olmayacak mısınız (Allah’a ulaşmayı dilemeyecek misiniz)?

“Böylece Biz onlara, onların içinde onlardan resûl gönderdik (onların içinde yaşamakta olan birisini resûl olarak beas ettik, vazifeli kıldık); Allah'a kul olsunlar diye. Sizin O'ndan başka ilâhınız yoktur. Hâlâ takva sahibi olmayacak mısınız (Allah'a ulaşmayı dilemeyecek misiniz)?”

Görüyorsunuz ki bütün resûller, bütün nebîler aynı şeyi söylüyorlar: “Allah’tan başka ilâh yoktur. Tek bir ilâh vardır. O, Allah’tır.”

Allahû Tealâ gene gönderdiğini söylüyor: “Aslında onların içinden birini gönderdik. Başka bir yere göndermedik.” diyor. Buradaki gönderme tabiri “vazifeli kıldım” anlamında kullanılıyor. Ve kavmin içinden birisini, Allahû Tealâ bir kavme resûl tayin ediyor; resûl olarak vazifelendiriyor. Elbette o kişiden evvel de o kavimde bir resûl yaşıyordu. Sonradan Allahû Tealâ yeni kavimler yaratıyor. O kavimlerden birinden bahsediyor şu anda. Onlara da onların içinden birisini resûl tayin ediyor. Niçin tayin ediyor? Allah'a kul olsunlar diye. Ve resûl onlara diyor ki: “Sizin Allah’tan başka, O’ndan başka ilâhınız yoktur. Hâlâ takva sahibi olmayacak mısınız?” Yani “Hâlâ aklınızı başınıza toplayıp da Allah'a ulaşmayı dilemeyecek misiniz?”

Ve âyet-i kerime:

Bismillâhirrahmânirrahîm.

23/MU'MİNÛN Ve kâlel meleu min kavmihillezîne keferû ve kezzebû bi likâil âhırati ve etrafnâhum fîl hayâtid dunyâ mâ hâzâ illâ beşerun mislukum ye’kulu mimmâ te’kulûne minhu yeşrabu mimmâ teşrabûn(teşrabûne).

Ve onun kavminden kâfirlerin ileri gelenleri, ahirete mülâki olmayı (Allah’a mülâki olmayı) yalanlayanlar ve dünya hayatında kendilerine refah verdiğimiz kimseler: “Bu, sizin gibi beşerden (insandan) başka bir şey değil. Sizin yediğiniz şeylerden yiyor, sizin içtiğiniz şeylerden içiyor.” dediler.

“Ve onun kavminden kâfirlerin ileri gelenleri, ahirete mülâki olmayı (Allah'a mülâki olmayı) yalanlayanlar ve dünya hayatında kendilerine refah verdiğimiz kimseler: ‘Bu, sizin gibi beşerden (insandan) başka bir şey değil. Sizin yediğiniz şeylerden yiyor, sizin içtiğiniz şeylerden içiyor.’ dediler.”

Bütün peygamberlere ve peygamber olmayan resûllere söylenen söz budur: “O da sizin gibi bir insan.” Neyse artık zamanımızda peygamberlerin de insan olduğu artık kesinleşmiş durumda. En azından böyle bir tarif yok artık. Allahû Tealâ burada, Kur'ân-ı Kerim’in en önemli konusuna temas ediyor. Allah'a mülâki olmak; ruhunu ölmeden evvel Allah'a ulaştırmak. Yalanlanan, her şeyden evvel bu. Her resûlün davet ettiği şey, gördüğünüz gibi aynı. O resûl, Allah'a mülâki olmayı onlara emretmiş. Çünkü, “Takva sahibi olmayacak mısınız?” diyor.

Biliyorsunuz ki ilk takva, Allah'a ulaşmayı dilemekle yani Allah'a yönelmekle gerçekleşir.

Rûm Suresi âyet-i kerime:

30/RÛM Munîbîne ileyhi vettekûhu ve ekîmûs salâte ve lâ tekûnû minel muşrikîn(muşrikîne).

O’na (Allah’a) yönelin (Allah’a ulaşmayı dileyin) ve O'na karşı takva sahibi olun. Ve namazı ikame edin (namaz kılın). Ve (böylece) müşriklerden olmayın.

Öyleyse ne diyorlar? “Hayır, insan ruhunun Allah'a bu dünyada yaşarken ulaşması diye bir şey söz konusu değildir.” Her zaman bu müessese devreye girmiştir ve böylece bütün insanlar için bir muhteva söz konusu olmuştur; ret. İnsan ruhu vücuttan ayrılınca insan ölür mülahazası ve bütün resûller kavmin çok büyük bir kısmı tarafından reddedilmiştir. Durum bugün de budur. Şu anda bütün kavimlerde Allah'ın resûlleri yaşamaktadır. Bütün kavimlerde toplumun büyük bir kesimince, çok büyük bir kesimince %90’ından fazlasınca reddedilmişlerdir.

Mu’minûn Suresinin âyet-i kerimesinde Allahû Tealâ buyuruyor ki:

23/MU'MİNÛN Summe erselnâ rusulenâ tetrâ, kullemâ câe ummeten resûluhâ kezzebûhu fe etbâ’nâ ba’dahum ba’dan ve cealnâhum ehâdîs(ehâdîse), fe bu’den li kavmin lâ yu’minûn(yu’minûne).

Sonra Biz, resûllerimizi ardarda (arası kesilmeksizin) gönderdik. Her ümmete resûlü geldiği zaman, her defasında onu yalanladılar. Biz de onları birbiri arkasından (helâk ettik). Ve onları efsane kıldık. Artık mü’min olmayan kavim (Allah’ın rahmetinden) uzak olsun.

Allahû Tealâ; “Art arda gönderdik. Arkası kesilmeksizin gönderdik.” diyor. Yani hiçbir kavim olmamış ki herhangi bir devrede onun için de resûl bulunmasın. Ülkeler hangi dili konuşuyorlarsa mutlaka onların dilinde bir resûlü, Allahû Tealâ onlara gönderiyor. Ama her kavimde resûlü reddedenler, Allah'a ulaşmayı reddedenler mutlaka var oluyor ve mülahazaları da genellikle bu: “Allah, gerçekten bizim inanmamızı isteseydi bir melek gönderirdi. Gökten hazineler indirirdi. Mucize gösterirdi. Ama bu, bizim gibi birisi.” Her zaman bunu söylemişlerdir.

Ve âyet-i kerime:

Bismillâhirrahmânirrahîm.

23/MU'MİNÛN Ve le in ata’tum beşeren mislekum innekum izen le hâsirûn(hâsirûne).

Ve eğer siz, sizin gibi bir beşere itaat ederseniz muhakkak ki siz, o zaman mutlaka hüsrana düşenler olursunuz.

“Ve eğer siz, sizin gibi bir beşere itaat ederseniz muhakkak ki siz, o zaman mutlaka hüsrana düşenler olursunuz.”

Kim söylüyor bunu? Kavmin ileri gelen kâfirleri. Burada Allahû Tealâ’nın kâfir kelimesinden muradı ne? Muradı açık. Bu muratta Allahû Tealâ’nın dizaynı, o insanların resûlü reddetmeleri. “Bu da sizin gibi bir insan. Eğer ona itaat ederseniz, hüsrana düşenlerden olursunuz.” Resûllere hep aynı şey söylenmiş. Resûlün dalâlette olduğu söylenmiş. Resûle tâbî olanların hüsrana düşeceği söylenmiş. Yani iblisin hangi ölçüde faal olduğu, insanlara nasıl tesir ettiği net bir şekilde gösteriliyor Kur'ân-ı Kerim’de. Özellikle Allah'ın resûlleri sahtekâr olarak tanıtılıyor. Her devirde bütün kavimlerde bu olmuştur. Kavmin büyük bir kısmı, her devirde mutlaka resûle karşı çıkmıştır.

Mulk Suresinin 8, 9, âyetlerinde Allahû Tealâ diyor ki:

67/MULK Tekâdu temeyyezu minel gayz(gayzi), kullemâ ulkıye fîhâ fevcun seelehum hazenetuhâ e lem ye’tikum nezîr(nezîrun).

(Cehennem) nerede ise öfkesinden çatlayacak gibi olur. Oraya herbir grup atılışında onun (cehennemin) bekçileri onlara: “Size nezir (uyarıcı) gelmedi mi?” diye sordu.

67/MULK Kâlû belâ kad câenâ nezîrun fe kezzebnâ ve kulnâ mâ nezzelallâhu min şey'in entum illâ fî dalâlin kebîr(kebîrin).

Onlar (cehenneme atılanlar) dediler ki: “Evet, bize nezir gelmişti. Fakat biz onu yalanladık ve Allah hiçbir şey indirmemiştir, siz ancak büyük bir dalâlet içindesiniz, dedik.”

67/MULK Ve kâlû lev kunnâ nesmeu ev na'kılu mâ kunnâ fî ashâbis saîr(saîri).

Ve: “Eğer biz işitmiş veya akıl etmiş olsaydık, alevli ateş halkı arasında olmazdık.” dediler.

Bütün nezirler, resûldür.

“Ama biz ona dedik ki: Allah hiçbir şey indirmemiştir.”

Yeter mi? Hayır, yetmez. “Allah hiçbir şeyi indirmemiştir” dedikten sonra da diyorlar ki: “Biz seni bir dalâlet içinde görüyoruz. Sen dalâlettesin.” Dalâlette olanlar; Allah'a ulaşmayı dilemeyenler. Allahû Tealâ, dilemeyenlerin hepsinin dalâlette olduğunu söylüyor, hüsranda olduğunu söylüyor. Mulk Suresinin o söylediğimiz âyetlerinde, resûlü dalâlette olarak mütâlaa ediyor kişi. Kitaplara inanmıyor. Allah’ın hiçbir şey (kitap) indirmediğini söylüyor. Resûle de risalet emrinin gelmediğini, öyle bir şeyin mevcut olmadığını söylüyor ve resûlü dalâlette görüyor.

Dalâlette olanlar aynı zamanda hüsrandadırlar. Kendileri hüsranda olan insanlar, ötekilere diyorlar ki: “Eğer buna tâbî olursanız, o zaman hüsranda olursunuz.” Bunu söyleyenler zaten hüsranda. Kavim de hüsranda. Ama hüsranda olanlar, zaten hüsranda olanlara “Resûle tâbî olduğunuz zaman hüsranda olursunuz.” diyorlar. Allah'ın söylediklerinin tamamen zıddı, her devirde toplumun büyük kısmı tarafından resûllere karşı bir silah olarak kullanılmıştır. Resûllere her devirde mutlak olarak iftira edilmiştir. Toplumun büyük kısmı mutlaka böyledir.
Toplumdan küçük bir kısım resûle inanmıştır; tâbî olmuştur, onlar kurtulanlardır. Resûlle beraber Allah'ın cennetinde olacaklardır. Ama toplumun büyük kısmı -her devirde bütün kavimlerde aynı şey olmuştur- mutlaka resûle karşı çıkmıştır, resûlün sahtekâr olduğunu söylemiştir. Resûlün dalâlette olduğu söylenmiştir. Deli olduğu da mutlaka söylenmiştir.

İşte Mu’minûn Suresinin âyet-i kermesine geliyoruz:

Bismillâhirrahmânirrahîm.

23/MU'MİNÛN E yaıdukum ennekum izâ mittum ve kuntum turâben ve izâmen ennekum muhracûn(muhracûne).

Öldüğünüz ve toprak olduğunuz, kemik (haline) geldiğiniz zaman sizin, mutlaka (topraktan) çıkarılacağınızı mı size vaadediyor?

“Öldüğünüz ve toprak olduğunuz, kemik (haline) geldiğiniz zaman sizin, mutlaka (topraktan) çıkarılacağınızı mı size vaadediyor?”

Bu, hep insanlar tarafından ileri sürülmüştür her resûle. Oysaki kıyâmet günü geriye giden zamandır. Geçmişten geleceğe doğru yürüyen zaman, kıyâmet günü bir noktadan çıkan bütün hareket sisteminin durması sebebiyle duruyor; bir noktanın patlamasıyla oradan çıkan partiküllerin, kâinatı meydana getirmek üzere harekete geçmesiyle başlayan zaman. Daha sonra bütün gezegenlere Allah'ın verdiği kinetik enerjiyle, kâinatın büyümesi şeklinde gene bir noktadan ayrılan sistemler söz konusu. Gene hareket devam ediyor, zaman da devam ediyor. Ama bir gün, Allah'ın bütün gezegenlere verdiği kinetik enerji sona erecek ve itiş gücü kalmadığı için kâinatın büyümesi duracak. Şu anda kâinat büyümeye devam ediyor. Devam ettiği için de zaman, geçmişten geleceğe doğru yürüyor. O zaman, kıyâmet günü zaman duracak. Çünkü kinetik enerji sona erecek ve büyümeyecek kâinat. Büyüme durunca zaman da duracak. Ama onunla kalmayacak. Gravitasyon başlayacak. Büyük kütleler, küçük kütleleri kendine çekecekler. İşte o zaman, yeni bir oluşum yani zamanın geriye çalışması söz konusu olacak. Ve zaman geriye doğru giderken kimler yaşamaktaysa, onların hayatta olduğu zamana geri geldiğinde o kişiler zaten yaşamakta olacaklar. Tıpkı bir filmin geriye doğru oynaması gibi, tersine oynaması gibi.

Kişilerin zaten hayatta olduğu bir devre ya da zaman geldiğinde o kişi, hayattadır. Hayatta olan kişiler, bulundukları yerde yer çekimi mevcut olmadığı için hayata geri döndürüldükleri an mahşer meydanına doğru uçarak yükselirler. Bu topraktan çıkarılma, zamanın geri dönmesi sebebiyle vücuda gelen son derece tabiî bir olaydır. Zaman geriye döndüğünde, o kişilerin hayatta olduğu noktaya ulaştığında kimler hayattaysa onların hepsi, o devrede canlanmış, hayatta olacaktır. Çünkü zaman geriye dönmüştür.

Ve âyet

23/MU'MİNÛN Heyhâte heyhâte limâ tûadûn(tûadûne).

Yazık, yazık size vaadedilen şeye.

“Yazık, yazık size vaadedilen şeye.”

Şehrin ileri gelenleri diyorlar ki: “Size bu vaad edildi ama böyle bir şeyin olması hiçbir şekilde mümkün değil. Size vaad edilen şeye yazık. Aslında size de yazıklar olsun, size vaad edilen şeye de yazıklar olsun. Böyle saçma sapan bir şeye inanılır mı?”

Oysaki son derece mantıklı, her şey yerli yerine oturuyor.

Enbiyâ Suresinin âyet-i kerimesinde Allahû Tealâ, büyük patlamadan bahsediyor.

21/ENBİYÂ E ve lem yerallezîne keferû ennes semâvâti vel arda kânetâ ratkan fe fetaknâhuma, ve cealnâ minel mâi kulle şey’in hayy(hayyin), e fe lâ yu’minûn(yu’minûne).

İnkâr edenler (kâfirler), semaların ve arzın bitişik olduğunu görmediler mi? Sonra Biz, o ikisini (birbirinden) ayırdık. Ve her canlı şeyi sudan yarattık. Hâlâ inanmazlar mı?

Bütün insanlar bu istikamette yeni bir boyutun sahipleridir. Hızın, belli bir hız göstergesini mutlaka sağlaması gerekiyor zamanın devamı için. Kıyâmet günü kinetik enerji durunca, zamanın da durması bu sebebe dayalıdır. Zaman durduktan sonra gravitasyon sebebiyle bütün sistemlerin uzaydan birer birer devre dışı kalmak suretiyle, başlangıç noktasına geri dönmeleri, zamanın da geri dönmesini ifade ediyor.

Öyleyse sevgili öğrenciler, izleyenler, dinleyenler, sevgili kardeşlerim, kıyâmet günü zamanın mutlaka geriye dönmesi söz konusudur ve dikkat edin ki kıyâmet günü, sur’a birinci üfürülüşte herkes ölecektir. Ve ölen insanlardan başlayarak her şey dirilmeye başlayacaktır. O gün; kıyâmet günü kimler ölmüşse zaman durmadan önce, zamanın durması anında canlı olan herkes ölecektir. Zaman devam etmeyeceği için insanların hayatta kalması söz konusu değildir. Zamanın durduğu anda hayat da durur. Ve zaman geriye doğru dönerken hayat tekrar geriye dönmeye başlayacaktır; başa kadar da geri dönecektir.

Ve Mu’minûn Suresi âyet-i kerime:

Bismillâhirrahmânirrahîm.

23/MU'MİNÛN İn hiye illâ hayâtuned dunyâ nemûtu ve nahyâ ve mâ nahnu bi meb’ûsîn(meb’ûsîne).

O (hayat), sadece dünya hayatıdır. Ölürüz ve yaşarız. Ve Biz, beas edilecek (yeniden dirilecek) değiliz.

“O (hayat), sadece dünya hayatıdır. Ölürüz ve yaşarız. Ve Biz, beas edilecek (yeniden dirilecek) değiliz.”

Kavmin ileri gelenleri ne diyorlar? “Hayat dediğimiz şey, sadece dünya hayatıdır. O dünyada doğarız, yaşarız ve ölürüz. Ve biz, yeniden hayata getirilecekler değiliz.”

Tabiî o zaman ki insanlar, zaman denen mefhumun ne olduğundan haberdar değiller. Ve atalarından gördükleri şey putlara tapmak. Birisi çıkıyor, onlara Allah’a tapınmaları lâzım geldiğini söylüyor. Ve itirazlar ediyorlar. Aslında kendilerine ne kadar büyük kötülükler ettiklerinin farkında bile değiller. Fizik gözüyle gördükleri o. İnsanlar doğruyor, yaşıyor ve ölüyor. Mezara giren, kendilerinden yüzyıllarca önce ölmüş insanların mezarlarına bakıyorlar; kemikler kalmış sadece. Bütün etler yok olmuş. Ve adamlar diyorlar ki: “Bu halden sonra bizim tekrar hayata dönmemiz söz konusu olabilir mi?”

Sevgili kardeşlerim, hayata hepimiz döneceğiz. Kıyâmet günü zaman duracak ve geriye dönecek ve geriye döndüğü zaman ilk dirilenler; zaman geriye döndüğü için dirilenler, biraz evvel hayatta olanlar ve sur’a birinci üfürüldüğü cihetle, zaman durduğu cihetle ölenler, zaman geriye döndüğünde biraz evvel yaşadıkları ana geri döndüğünde yaşamakta oldukları için geri dönecekler. Ondan sonra zaman geriye doğru, başlangıca doğru yoluna devam edecek. Ve o süreç içerisinde kimin hayatta bulunduğu noktaya zaman ulaşmışsa, o kişi zaten hayatta olacak. Âdem (A.S) da dâhil olmak üzere herkes canlanacak yani beas edilecek. Yetmez, o beas, son beas değildir. Kıyâmet günü, Allahû Tealâ bizi bir defa daha öldürecek; sur’a ikinci üfürüşünde. Bir defa daha diriltecek; sur’a üçüncü defa üfürülüşünde.

Öyleyse bir defa hayata geri döndürülmeyeceğiz. İki defa hayata geri döndürüleceğiz. İki defa öldürüleceğiz, iki defa diriltileceğiz. İşte Allah'ın hakikati böyle. İki defa ölüm, iki defa beas edilme, diriltilme.

Sevgili öğrenciler, izleyenler, dinleyenler, sevgili kardeşlerim, reenkarnasyon diye bir müessese kesinlikle Kur’ân’a göre mümkün değildir. Bir insanın nefsinin ki onlar, “ruhunun” diyor ama yanlış bir ifade, kişi öldükten sonra nefsinin başka bir insana gidip yaşaması, o kişi öldükten sonra doğmakta olan bir başka insanın içine girip yaşaması hiçbir şekilde söz konusu değildir. Herkes yaşar ve ölür. Öldüğü zaman nefsi, mutlaka vücudundan ayrılıp berzah âlemine gidecektir. Ruhu ise Allah'a geri dönecektir. O kişi, daha evvel ruhunu ulaştırmış olsa da ruhu gene gelecektir geri. Bir defa daha Allah'a dönecektir. Nefs, berzah âlemine gidecektir. Kıyâmete kadar orada yaşayacaktır. Ruh Allah’tan gelmiştir; Allah'a geri dönecektir. Bir daha bizimle birlikte olmayacaktır.

Ruh, hesaba çekilmeyecektir. Ruh, cennete veya cehenneme gitmeyecektir. Allah'ın Zat’ından gelmiştir. Bizde ne kadar beraber kalmışsa kalmıştır, ondan sonra tekrar Allah'ın Zat’ına geri dönecektir. Allah'ın Zat’ında ifna olacaktır, yok olacaktır.

Öyleyse Allahû Tealâ’nın söylediklerine dikkatle bakın. O, Allah’tır. Ne söylüyorsa mutlak bir gerekliliği ifade eder. Reenkarnasyon yani bir insanın tekrar tekrar nefsinin başka başka bedenlerde yaşaması hiçbir şekilde mümkün değildir. Öyleyse realitenin bu olduğunu bilelim.

Mu’minûn Suresinin âyet-i kerimesi:

23/MU'MİNÛN İn huve illâ raculunifterâ alâllâhi keziben ve mâ nahnu lehu bi mu’minîn(mu’minîne).

O (Resûl), ancak Allah’a yalanla iftira eden bir adamdır. Ve biz, O’na inananlar değiliz.

“O (Resûl), ancak Allah'a yalanla iftira eden bir insandır (adamdır). Ve biz, O'na inananlar değiliz.”

Bütün resûllere yapılan iftiralar, ona da yapılmış. Hz. Nuh’a da, Hz. Şuayb’a da Hz. Lût’a da bütün resûllere ve nebîlere mutlaka yapılmış. Hiçbiri kabul edilmemiş, hepsi inkâr edilmişler.

âyet-i kerime:

Bismillâhirrahmânirrahîm.

23/MU'MİNÛN Kâle rabbinsurnî bimâ kezzebûni.

(Resûl): “Rabbim, beni yalanlamaları sebebiyle bana yardım et.” dedi.

“(Resûl): Rabbim, beni yalanlamaları sebebiyle bana yardım et, dedi.”

Resûl, Allahû Tealâ’dan böyle bir yardım istiyor: “Beni yalanlamaları sebebiyle bana yardım et.” diyor.

Resûl’ün talebi üzerine bakalım, Allah ne söylüyor? Bunun cevabı, âyette:

Bismillâhirrahmânirrahîm.

23/MU'MİNÛN Kâle ammâ kalîlin le yusbihunne nâdimîn(nâdimîne).

(Allah): “Az (kısa zamanda) onlar mutlaka nadim (pişman) olacaklar.” dedi.

“(Allah): Az zamanda (kısa zamanda) onlar, mutlaka nadim (pişman) olacaklar, dedi.”

âyet-i kerime, Allahû Tealâ buyuruyor:

Bismillâhirrahmânirrahîm.

23/MU'MİNÛN Fe ehazethumus sayhatu bil hakkı fe cealnâhum gusâen, fe bu’den lil kavmiz zâlimîn(zâlimîne).

Böylece hak ile (hakettikleri) bir sayha onları aldı (yakaladı). Onları gusa kıldık (zerreler haline getirdik). Artık zalim kavim, (Allah’ın rahmetinden) uzak olsun.

“Uzak olsun.” Neden uzak olsun? “Allah'ın rahmetinden uzak olsun.”

Cümleyi tamamlayalım: “Böylece hak ile (hak ettikleri) bir sayha onları aldı (yakaladı). Onları gusa kıldık (zerreler haline getirdik). Artık zalim kavim, (Allah'ın rahmetinden) uzak olsun.”

âyet-i kerime:

Bismillâhirrahmânirrahîm.

23/MU'MİNÛN Summe enşe’nâ min ba’dihim kurûnen âharîn(âharîne).

Sonra onların arkasından başka nesiller yarattık.

Allahû Tealâ; “Sonra onların arkasından başka nesiller yarattık.” diyor.

Sevgili öğrenciler, izleyenler, dinleyenler, görüyorsunuz ki Allahû Tealâ, zalimleri cezasız bırakmıyor. Öyleyse her zaman Allahû Tealâ, resûllerinden yana ama insanlar da her zaman resûlleri yalanlamakta yarış halinde. Allahû Tealâ bütün devirlerde, bütün kavimlerde resûller beas ediyor. Şu anda da dünyadaki bütün kavimler, onların kendi dilleriyle o kavimlere hitap eden ve bizim sizlere söylediğimiz şeylerin bir benzerini onlara anlatmaya çalışan ama her biri de kendi kavminde sahtekâr olarak ilân edilen ve deli olduğu ifade edilen insanlarla dolu. İnsanlık tarihi boyunca böyle olmuş. İşte Allahû Tealâ’nın Kur'ân-ı Kerim’de söylediği şey, Allah'a karşı çok büyük bir toplum oluşturmak. Bir fitne vücuda getirmek. O, dünya üzerinde tahakkuk etmiştir. Bütün dînlerin içindeki insanların, o insanlar hangi dînin içine bulunursa bulunsun; %90’dan fazlası, Allah'ın kurtuluşuna ulaşamayacak olan bir hayat yaşıyorlar. Yani dînlerini; kâinatın tek dînini bütün dînlerdeki insanların %90’dan fazlası unutmuş. Ne dînin 7 safhası ne 4 teslimi, artık insanların (bütün dînlerdeki insanların) %90’dan fazlası tarafından bilinmiyor. İnsanlık bir korkunç fitnenin içinde ve insanlık fitnede birleşmiş durumda.

Sevgili öğrenciler, izleyenler ve dinleyenler, Allahû Tealâ’nın hepinizi hem cennet saadetine hem dünya saadetine ulaştırması dileklerimizle ve dualarımızla sözlerimizi inşaallah burada tamamlamak istiyoruz. Allah hepinizden razı olsun.

İmam İskender Ali M İ H R

Müminun Suresi Türkçe Anlamı ve Meali

Rahman ve Rahim Olan Allah'ın Adıyla

1.Mü'minler gerçekten kurtuluşa ermişlerdir.

funduszeue.info ki, namazlarında derin saygı içindedirler.

funduszeue.info ki, faydasız işlerden ve boş sözlerden yüz çevirirler.

funduszeue.info ki, zekatı öderler.

funduszeue.info ki, ırzlarını korurlar.

funduszeue.info eşleri ve ellerinin altında bulunan cariyeleri bunun dışındadır. Onlarla ilişkilerinden dolayı kınanmazlar.

funduszeue.info bunun ötesine geçmek isterse, işte onlar haddi aşanlardır.

funduszeue.info onlar ki, emanetlerine ve verdikleri sözlere riâyet ederler.

funduszeue.info ki, namazlarını kılmağa devam ederler.

İşte bunlar varis olanların ta kendileridir.

Onlar Firdevs cennetlerine varis olurlar. Onlar orada ebedî kalacaklardır.

Andolsun, biz insanı, çamurdan (süzülmüş) bir özden yarattık.

Sonra onu az bir su (meni) halinde sağlam bir karargaha (ana rahmine) yerleştirdik.

Sonra bu az suyu "alaka" haline getirdik. Alakayı da "mudga" 2yaptık. Bu "mudga"yı da kemiklere dönüştürdük ve bu kemiklere de et giydirdik. Nihayet onu bambaşka bir yaratık olarak ortaya çıkardık. Yaratanların en güzeli olan Allah'ın şânı ne yücedir!

Sonra (ey insanlar) siz bunun ardından muhakkak öleceksiniz.

Sonra yine muhakkak siz, kıyamet gününde (tekrar) diriltileceksiniz.

Andolsun, biz sizin üzerinizde yedi yol yarattık.3 Biz yarattıklarımızdan habersiz değiliz.

Biz gökten belli bir ölçüde su indirdik de (faydalanmanız için) onu yeryüzünde tuttuk. Bizim onu tamamen gidermeye de muhakkak gücümüz yeter.

Onunla sizin için hurma bahçeleri ve üzüm bağları meydana getirdik. Bu bağ ve bahçelerde sizin için pek çok meyveler vardır ve siz onlardan yiyorsunuz.

Yine o su ile Sîna dağında biten bir ağaç (zeytin ağacı) yarattık ki hem yağ, hem de yiyenlere katık verir.

Hayvanlarda sizin için elbette bir ibret vardır. Onların içlerindeki sütten size içiririz. Onlarda sizin için daha birçok faydalar da vardır ve onlardan yersiniz de.

Onların üzerinde ve gemilerde taşınırsınız.

Andolsun biz, Nûh'u kendi kavmine peygamber olarak gönderdik de, "Ey kavmim! Allah'a kulluk edin. Sizin ondan başka hiçbir ilahınız yoktur. Allah'a karşı gelmekten hâlâ sakınmaz mısınız?" dedi.

Bunun üzerine kendi kavminden inkar eden ileri gelenler şöyle dediler: "Bu ancak sizin gibi bir beşerdir, size üstünlük taslamak istiyor. Eğer Allah dileseydi bir melek gönderirdi. Biz önceki atalarımızdan böyle bir şey duymadık."

"Bu, ancak cinnet getirmiş bir adamdır. Öyle ise bir müddet onu gözetleyiniz."

(Nûh), "Rabbim! Beni yalanlamalarına karşı bana yardım et!" dedi.

Bunun üzerine Nûh'a, "Bizim gözetimimiz altında ve vahyimize göre o gemiyi yap" diye vahyettik. "Bizim emrimiz gelip de tandır kaynamaya başlayınca, (sular coşup taştığında Nûh'a) dedik ki: "Her cins canlıdan (erkekli dişili) birer çift, bir de kendileri aleyhinde daha önce hüküm verilmiş olanlardan başka aileni gemiye al ve zulmeden kimseler hakkında bana hiç yalvarma! Şüphesiz onlar suda boğulacaklardır."

Sen ve beraberindeki kimseler gemiye bindiğiniz zaman: "Bizi zalim kavmin elinden kurtaran Allah'a hamd olsun" de.

Yine de ki: "Ey Rabbim! Beni bereketli bir yere kondur. Sen konuk edenlerin en hayırlısısın."

Şüphesiz bu olayda ibretler vardır. Biz gerçekten (kullarımızı) imtihan ederiz.

Sonra onların (Nûh kavminin) ardından başka bir nesil yarattık.

Onlara, kendilerinden, "Allah'a kulluk edin, sizin O'ndan başka hiçbir ilahınız yoktur, hâlâ O'na karşı gelmekten sakınmaz mısınız?" diye öğüt veren bir peygamber gönderdik.

O peygamberin kavminden, Allah'ı inkar eden, ahireti yalanlayan ve bizim dünya hayatında kendilerine bol bol nimet verdiğimiz ileri gelenler şöyle dediler: "O da ancak sizin gibi bir insandır. Sizin yediğiniz şeylerden yiyor, içtiğiniz şeylerden içiyor."

"Andolsun, kendiniz gibi bir beşere itaat ederseniz mutlaka ziyana uğrarsınız."

"O, öldüğünüz, toprak ve kemik haline geldiğiniz zaman sizin tekrar mutlaka (diriltilip) çıkarılacağınızı mı vaad ediyor?"

"Halbuki bu size vaad olunan şey, ne kadar da uzak!"

"Hayat, bu dünya hayatından ibarettir. Ölürüz ve yaşarız. Biz tekrar diriltilecek değiliz."

"Bu, Allah'a karşı yalan uyduran bir kimseden başkası değildir. Biz ona inanmayız."

O peygamber, "Ey Rabbim! Yalanlamalarına karşı bana yardım et!" dedi.

Allah, "Yakın zamanda mutlaka pişman olacaklardır!" dedi.

Derken onları o korkunç ses kaçınılmaz olarak kıskıvrak yakalayıverdi de kendilerini çör-çöp yığını haline getirdik. Zalimler topluluğu Allah'ın rahmetinden uzak olsun!

Sonra bunların arkalarından başka nesiller yarattık.

Hiçbir ümmet, kendi ecelinin önüne geçemez, onu geciktiremez de.

Sonra arka arkaya peygamberlerimizi gönderdik. Her ümmete kendi peygamberi geldikçe onu yalanladılar. Biz de onları birbiri ardından helak ettik ve onları birer ibretli hikaye yaptık. Artık inanmayan bir kavim Allah'ın rahmetinden uzak olsun!

45, Sonra Mûsâ ve kardeşi Hârûn'u mucizelerimizle ve apaçık bir delille Firavun ve ileri gelenlerine peygamber olarak gönderdik de (onlar) büyüklük tasladılar ve kendilerini büyük görüp böbürlenen bir topluluk oldular.

Bu yüzden, "Kavimleri bize kul köle iken, bizim gibi iki insana mı inanacağız" dediler.

Böylece ikisini de yalanladılar, bu yüzden de helak edilenlerden oldular.

Andolsun, hidayete ersinler diye Mûsâ'ya Kitabı (Tevrat'ı) verdik.

Meryem oğlu İsa'yı ve annesini büyük bir mucize kıldık ve her ikisini de oturmaya elverişli, akarsulu yüksek bir yere yerleştirdik.

Ey peygamberler! Temiz şeylerden yiyiniz ve iyi ameller işleyiniz. Doğrusu ben, sizin yaptığınız şeyleri tamamen bilirim.

Şüphesiz bu (İslâm) tek bir din olarak sizin dininizdir. Ben de Rabbinizim. Öyle ise bana karşı gelmekten sakının.

(İnsanlar ise, din) işlerini kendi aralarında parça parça ettiler. Her grup kendinde bulunan ile sevinmektedir.

Ey Muhammed! Sen onları bir zamana kadar, gaflet ve şaşkınlıklarıyla baş başa bırak!

55, Kendilerine bol bol verdiğimiz mal ve evlatla onların iyiliğine koştuğumuzu mu sanıyorlar? Hayır onlar farkına varmıyorlar!

Rablerinin azametinden korkup titreyenler,

Rablerinin âyetlerine inananlar,

Rablerine ortak koşmayanlar,

Rabblerine dönecekleri için verdiklerini kalpleri ürpererek verenler,

İşte bunlar hayır işlerine koşuşurlar ve o uğurda öne geçerler.

Biz hiçbir kimseye gücünün yettiğinden fazla yük yüklemeyiz. Katımızda hakkı söyleyen bir kitab vardır. Onlar zulme, haksızlığa uğratılmazlar.

Ancak kafirlerin kalbleri bu Kur'an'a karşı bir gaflet içindedir. Onların bundan başka yapageldikleri birtakım (kötü) işleri de vardır.

Nihayet refah ve bolluk içinde olanlarını azapla kıskıvrak yakaladığımız zaman, bakmışsın ki feryat edip duruyorlar

Boşuna feryat edip durmayın bugün. Zira bizden yardım görmeyeceksiniz.

66, Çünkü âyetlerim size okunurdu da siz buna karşı büyüklük taslayarak arkanızı döner geceleyin toplanıp hezeyanlar savururdunuz.

Onlar bu sözü (Kur'an'ı) hiç düşünmediler mi? Yoksa kendilerine, önceki atalarına gelmeyen bir şey mi geldi?

Ya da onlar henüz kendi peygamberlerini tanımadılar da o yüzden mi onu inkar ediyorlar?

Yoksa "O cinnet getirmiş" mi diyorlar? Hayır o, onlara hakkı getirdi. Halbuki onların pek çoğu haktan hoşlanmamaktadırlar.