Veel spirituele leraren zeggen dat het noodzakelijk is de verlangens en doelen van je hart, je ziel, te volgen, en dat het leven dan harmonieus en gelukkig zal zijn. En ze hebben volkomen gelijk, maar er is een moeilijkheid: hoe begrijp je dat het de roep van je ziel is en niet iets anders?

Er zijn immers momenten dat je, laten we zeggen, iets heel graag en sterk wilt, het gevoel hebt dat je het meteen nodig hebt, en als je het dan eindelijk krijgt, is er teleurstelling en leegte. Je hebt jezelf bedrogen en bent onder de invloed gekomen van de mening van iemand anders, en dat verlangen behoort niet echt tot je ziel.

En zoiets kan met van alles gebeuren: communicatie en kennismaking met een persoon, een reis naar een bepaalde plaats, een maaltijd, het kopen van een product, het kiezen van een beroep, enzovoort.

Persoonlijk probeer ik altijd op deze nuance te letten: moet ik het mezelf op zijn minst een beetje aanpraten als ik iets wil? Want als je jezelf aan het bewijzen bent dat je het nodig hebt, dan heb je het waarschijnlijk niet echt nodig. Ja, het kan goed en juist zijn, maar het is niet van jou, want de ziel heeft geen argumenten nodig – zij weet alles meteen.

Ik vond nog twee belangrijke criteria in Osho’s gesprekken.

Hoe begrijp je wat de ziel zegt, niet een ego?

Als je de stem van het ego volgt, ontstaan er vroeg of laat problemen. Je raakt verstrikt in ellende. Je moet dit waarnemen: het ego leidt altijd tot ellende, absoluut altijd, altijd zonder uitzondering.

We creëren dus 90% van de problemen in ons leven zelf, en als we de verantwoordelijkheid afschuiven op anderen, zal het moeilijk zijn om te leren naar onszelf te luisteren. Ja, we worden in verwarring gebracht door reclame, mooie recensies, en opgelegde meningen over wat als “goed” en “juist” wordt beschouwd, maar we zijn nog steeds verantwoordelijk voor onze eigen keuzes.

Merk ook op dat Osho speciaal de nadruk legde op het feit dat keuzes vanuit het ego altijd, zonder uitzondering, leiden tot lijden, maar deze waarheid is moeilijk te aanvaarden als het bijvoorbeeld gaat om relaties.

Veel relaties beginnen zoals men zegt voor goed, en eindigen niet zo goed. Het is dus goed om te bedenken dat het verlangen om bij deze persoon te zijn misschien niet uit de ziel kwam, maar uit andere motieven en redenen. Om dit te begrijpen, moet je eerst eerlijk zijn tegen jezelf en in jezelf kijken, in plaats van je partner de schuld te geven van alles.

Hoe kan ik begrijpen dat het mijn ziel is die ik hoor?

Er is een eenvoudige manier om je ziel te horen: verander je gewoonlijke omgeving. Als je naar de natuur luistert, leidt dat je naar welzijn, tevredenheid, stilte, gelukzaligheid. Dat zou het criterium moeten zijn. Je zult onvermijdelijk veel fouten maken, maar er is geen andere manier. Je moet je keuzes observeren, waar de stem vandaan komt, en dan moet je zien waar je keuzes toe leiden, want een boom wordt gekend door zijn vruchten…

Toen ik nog niet wist dat mijn keuze tot goede resultaten zou leiden, merkte ik achteraf een gevoel van lichtheid en vlucht in mijn borst en golven van energie die door mijn lichaam gierden. Hoewel er tijdens de keuze zelf ook angsten en twijfels waren.

We moeten dus op onszelf letten en altijd voorzichtig zijn met wat we doen en wat de gevolgen zijn. Met vallen en opstaan zullen we leren begrijpen en beseffen welke verlangens echt zijn en welke slechts illusie en bedrog zijn.

Ik wens u toe deze kunst met alle middelen onder de knie te krijgen, want voor het geluksgevoel en het nut van ons leven hangt het ervan af.